„Film ten jest fikcją inspirowaną faktami…” – brzmi komunikat rozpoczynający każdy z ośmiu epizodów pierwszej serii brazylijskiego political fiction 2018. Tytuł: „The mechanism” – (O mecanismo – port.) – polski: „Dobrze naoliwiona maszyna” to aluzja do rządzącej biznesem machiny korupcyjnej. Jej główny bohater, genialny i uparty śledczy Marco Ruffo – w tej roli Selton Mello – pragnie dorwać przestępcę Roberto Ibrahima. Podejrzewa go o pranie pieniędzy dla mafii.
The mechanism – mafia w tle
Ten z pochodzenia libański emigrant i gangster zawsze potrafił się maskować. Ruffo obserwował przestępcę i badał wszystkie ślady. Któregoś razu wydobył ze śmietnika „podejrzanego” pocięte w paski na niszczarce rachunki Ibrahima i w mozole miesiącami składał je, naklejając na papier.
O swoich odkryciach dotyczących oszustw bankowych poinformował prokuraturę, domagając się aresztowania gangstera. Ich zdaniem jednak nie było wystarczającego i niepodważalnego dowodu prowadzącego do skazania Ibrahima.
Upartemu policjantowi szefowie zaproponowali wcześniejszą emeryturę, wyraźnie chcąc się go pozbyć. Ruffo jakby tego nie zauważał. Wreszcie los się uśmiechnął, bo odnalazł na sklejonych paskach dowód wyprania i wyprowadzenia z banku 39, 600 milionów reali (waluta brazylijska).
Ibrahim (po lewej) i Ruffo podczas wymiany zdań – zło i dobro. Dlaczego zło zawsze wygrywa? (foto: netflix.com)
Wydawało się, że Marco odniesie sukces, wróci do pracy i będzie mógł nadal zajmować się ściganiem przestępców. Verena Cardoni – w tej roli Caroline Abras – jako partnerka Marco już świętowała sukces swojego mentora i nauczyciela fachu. Niestety, chłopak Vereny, prokurator prowadzący sprawę Ibrahima, postanowił zawrzeć z przestępcą ugodę.
Meandry scenariusza
Ibrahim obiecał, że wyda swoich zleceniodawców i współpracowników za cenę wolności. Ruffo załamał się z tego powodu. Chciał znaleźć nową pracę, aby zarabiać na rodzinę. W końcu otrzymał niewielką rentę i załamał się. Nieudanie próbował popełnić samobójstwo, pozostawiając żonę i autystyczną córkę. Jest rozczarowany brakiem sprawiedliwości.
Następnie akcja przenosi się o kilka lat do przodu, kiedy to Verena jako wysokiej rangi policjantka natrafia na Ibrahima. Już nie jest on zwykłym gangsterem, ale działa na zlecenie ważnych ludzi.
Verena musi przekonać do swoich racji prokuratorów, a oni łatwo niszczą jej pracę, dogadując się z przestępcami. (foto: netflix.com)
Akcja serialu pokazuje wspaniałą pracę agentki do walki z przestępstwami gospodarczymi. Verena odkrywa, że istnieje grupa trzynastu najbogatszych biznesmenów wzbogacających się na handlu ropą brazylijską i na rządowych zleceniach. To taka polska „grupa trzymająca władzę” i zarządzająca polityką. Ruffo nazywał ją rakiem, którego nie da się wyleczyć. Bogaci sprzedają drożej produkty, aby mieć pieniądze na potężne łapówki dla polityków, którym sponsorują kampanie wyborcze.
Nie ma decyzji ekonomicznych bez zgody trzynastki, ba, całe państwo działa tak, jak planują oni, a kolejne rządy są w ich rękach zwykłymi marionetkami. Z kolei Ibrahim i jemu podobni gangsterzy mają za zadanie prać pieniądze, rozdawać łapówki i działać poza systemem, np. w biurze myjni samochodowej, aby nie rzucać się w oczy.
To taki samonapędzający się mechanizm korupcyjny – tytułowa „Dobrze naoliwiona maszyna”. Pracuje cały naród, ale dorabiają się nieliczni, wchodzący w skład oligarchów lub przez nich namaszczeni. Verena, jej były chłopak, a także Ruffo próbują przeciwstawić się temu systemowi.
„Film ten jest fikcją inspirowaną faktami…” ? – Nie, to nieprawda, ten film nie jest fikcją, ale prawdą podaną widzom do przemyślenia. Światem rządzi chciwość i chęć dominacji. Od czasu do czasy pojawiają się jednostki zdolne ukazać mechanizm władzy, ale później i tak wszystko wraca do „niemoralnej normy” polegającej na zawłaszczaniu wspólnego majątku przez „grupy trzymające władzę”.
