Filim/animacja/bajka przygodowa/2010
Scenariusz: Chris Denk
Reżyseria: Anthony Bell, Ben Gluck
Muzyka: Chris P. Bacon
Bohaterami bajki są dwa stada wilków walczące w Parku Narodowym Jasper o strefę wpływów w dolinie pełnej pożywienia (jeleni karibu). Jedynym sposobem uniknięcia wojny pomiędzy nimi jest połączenie w parę dzieci przywódców. Kate [czyt.: kejt] to samica Alpha szkolona, aby walczyć i przywodzić stadem podobnie jak Garth [gert], samiec Alpha – pochodzą z innych watah (stad, plemion) i zajmują najwyższą pozycję w hierarchii społecznej obu grup. Znajomym Kate jest wilk Humphrey [hamfri]. To młody osobnik rasy Omega, stojący niżej od kasty Alpha. Praktycznie nie ma szans na to, aby zbliżyć się do samicy Alpha, ponieważ prawo tego zakazuje. Widzimy go, jak z kolegami beztrosko bawi się, zjeżdżając na korze po stokach górskich. Jest bardzo zwinny i silny.
Pewnego dnia ojcowie, przywódcy stad, Kate i Garth’a spotykają się i ustalają, że ich dzieci połączą się w parę.
Dzięki temu oba stada będą mogły polować w dolinie i nie wymrą z głodu. W „noc wycia” Kate i Gerth spotykają się, ale młodej wilczycy nie podoba się sposób wycia przeznaczonego jej na męża wilka. Ucieka od niego i spotyka Humphreya. Tak się składa, że w tym samym czasie pojawiają się w parku ludzie. Usypiają Kate i Humphrey’a i wywożą do Parku w Idaho oddalonego o kilkaset kilometrów od Jasper. Tam zwierzęta zaprzyjaźniają się bardziej ze sobą. Gdy tylko orientują się w sytuacji, pragną wrócić do swojego parku i stad. Kate czuje się odpowiedzialna za obietnicę daną przez jej ojca wschodniemu stadu. Bez jej spełnienia może dojść do masakry pomiędzy stadami.
W drodze powrotnej pełnej przygód i emocji, Kate przekonuje się, iż Humphrey jest nie tylko wspaniałym wilkiem, ale też przyjacielem. Wpadają w różne tarapaty i pomagają sobie wzajemnie z nich wybrnąć. Między nimi pojawia się coś więcej jak tylko przyjaźń, a punktem kulminacyjnym, gdy zdają sobie z tego oboje sprawę, jest wspólne wycie do księżyca…
Bardzo dobry scenariusz bajki Chrisa Denka, autora scenariusza do animacji „Happy Wkręt” (2009). Pomimo iż bohaterami są drapieżniki, wilki, nie ma w bajce przemocy i klimatem przypomina ona serię „Zakochany kundel” (1995, 2001). Bardzo dobrze zarysowany i wykorzystany motyw współzawodnictwa pomiędzy stadami, udramatyzowanie go poprzez wprowadzenie splotu różnych przypadkowych zdarzeń. Przygody warte obejrzenia i czytelny morał, jak przystało na bajkę. Mówi on, iż pochodzenie i urodzenie, podziały na kasty czy grupy społeczne nie są ważne, gdy w grę wchodzi miłość. Potrafi ona przezwyciężyć wszystko, strach i rzeczy niemożliwe, aby powiązać ze sobą zakochanych. Ciepły i łagodny film dla dzieci i całej rodziny wart polecenia.