Marta Podulka – Nieodkryty ląd

1. Nie masz w planach wielkich zmian
czekasz na bezchmurne niebo
a jak się lubi co się ma
cieplejszy wieje wiatr
życie ma lepszy smak
oddychaj, zdobywaj, zaklinaj czas, żyj.

Ref: Nie bój się bo wielkie oczy ma
ten strach to tylko złudzenie, więc
uwierz w siebie tak pokonasz lęk
to co chcesz tu i teraz dzieje się
śmiało płyń pod prąd
na nieodkryty ląd.

2. Gdy rysujesz życia plan
niesiesz ciężar swoich strat
czasem trzeba tylko chcieć
musisz przełamać się
nie warto w miejscu stać
oddychaj, zdobywaj, zaklinaj czas, żyj.

Ref: Nie bój się bo wielkie oczy ma
ten strach to tylko złudzenie, więc
uwierz w siebie tak pokonasz lęk
to co chcesz tu i teraz dzieje się
śmiało płyń pod prąd
na nieodkryty ląd. x2

Lemon – Nice

Gdybyś powiedziała mi, że kiedyś będą tutaj wszyscy
Nigdy bym nie zwątpił w to co mam
Gdybym dostrzegł cię u mego boku w mojej bitwie wcześniej
Wtedy czułbym, że nie jestem sam

Przerzuć kartkę, zaryzykuj, bądź dziwakiem
Nie idź ścieżką, własną depcz, otwórz głowę
Zanim powiesz, zrozum, bądź
Nigdy nie burz, buduj, twórz
Smakuj, milcz, myśl i czuj

Zrozumiałem – by żyć musisz chwytać dzień
Wstań by biec, bo istnieć nie znaczy żyć
Weź się w garść, ten dzień jest twoim dniem
A wierzę, że będzie dla każdego z nas piękno w naszych sercach

Gdybym nie był sobą, gdybym w mojej bitwie miał kogoś –
Czy bym wtedy zwątpił i wciąż stał?
Gdyby każda strata mogła zysk dać i na mojej drodze,
Gdyby każdy kolec różę miał…

Komutując miejsce słów, migawki zobacz
Jest ryzyko oswojenia -na -na nadal
Zbędna mowa, nowa krótko skrzydła
Miękkość kości, kielich, ból, łapacz snów

Zrozumiałem – by żyć musisz chwytać dzień
Wstań by biec, bo istnieć nie znaczy żyć
Weź się w garść, ten dzień jest twoim dniem
A wierzę, że będzie dla każdego z nas piękno w naszych sercach

Potrafimy kochać i marzyć
Dlatego wszyscy jesteśmy zwycięzcami…

Tak wiele serc, wiele słów, wiele snów jest w nas
Tak wiele łez, wiele chwil, jest w nas
Tak wiele serc, wiele słów, wiele snów jest w nas
Tak wiele ciepła jest w nas, jest w nas

Zrozumiałem – by żyć musisz chwytać dzień
Wstań by biec, bo istnieć nie znaczy żyć
Weź się w garść, ten dzień jest twoim dniem
A wierzę, że będzie dla każdego z nas piękno w naszych sercach

Ewa Farna – Znak

Idę sobie pustą drogą
Życie żyje obok mnie
Oo
Czuję, że donikąd mknę
Patrzę w cieniu stoją buty
Widzę je jakby przez mgłęęę
Kto to, co to, kto powie co dziwnego dzieje się?

Tańczą nagle w krąg
A ja płaczę
Mogę uciec stąd
Majaczę

Dają znak
Nie żyj tak
Bez wspomnień, w złości, sam
Leć pod wiatr
Łykaj świat
Do szpiku kości tańcz

W butach tupie nerw i trwoga
Czy są diabła czy też Boga?
Jeden diabła drugi Boga
Płoną we mnie resztki strachu
Szarość dni mi nie pozwala zburzyć mur mych własnych granic, NIE!
Wciąż stoją, czekają na ruch

Ta chwila przemija
Za krótko może trwać
Odpowiedź czy warto o nią grać
Uciec stąd
Zamknąć oczy
Ujrzeć to
Widzieć to
Poczuć to

Tańczę nagle w krąg
Potem płaczę
Mogę uciec stąd
Majaczę
Tańczę nagle w krąg
Ze szczęścia płaczę
Nie chcę uciec stąd
Majaczę

To mój znak
Chcę żyć tak
To mój znak
Chcę żyć tak
To nasz znak
Chcę żyć tak

Do szpiku kości
Nie chcę uciec stąd
Zatańcz ze mną

Liber & Natalia Szroeder – Wszystkiego na raz…

Natalia:
Długo Nas nie było,
To już nie ten sam,
Widok na, i ludzie już nie tacy, jak tam

Wspólnie:
Liber: Zmieniamy się,
Natalia: Zmieniamy się,
Liber: I Ja i Ty,
Natalia: I Ty i Ja,
Liber: Szukamy wciąż,
Natalia: Szukamy tego co najlepsze jest,
Liber: Zbliżamy się,
Natalia: Zbliżamy się,
Liber: Do szczęścia bram,
Natalia: Do szczęścia bram,
Liber: I nie wiemy jak,
Natalia: Nie wiedząc jak otworzyć je

Ref. Natalia:
Nie uda nam się mieć wszystkiego na raz,
Coś kończy się żeby coś mogło trwać,
Ta brakująca część ukryta tu gdzieś,
Do pełni szczęścia brak nam jej

Natalia:
W końcu to dostajesz,
I dopiero dziś,
Gdy już nikt nie patrzy,
Nie ma dzielić się z kim

Wspólnie:
Liber: Nie uda się,
Natalia: Nie uda się,
Liber: Wszystkiego zgrać,
Natalia: Wszystkiego zgrać,
Liber: Dla siebie,
Natalia: Dla siebie całe szczęście ukraść chcesz,
Liber: Zostawmy to,
Natalia: Zostawmy to,
Liber: Jak pusty wers,
Natalia: Jak pusty wers,
Liber: Jak sekret,
Natalia: Jak sekret niekończący się!

Ref. Natalia:
Nie uda nam się mieć wszystkiego na raz,
Coś kończy się żeby coś mogło trwać,
Ta brakująca część ukryta tu gdzieś,
Do pełni szczęścia brak nam jej

Liber:
Uśmiecha się czy śmieje się z nas?
Przewrotny los, wszystkiego na raz,
Nie uda się podstawić pod wzór,
Umiera Król i rodzi się Król,
Kochajmy to,
To wszystko co nasze,
Zostawmy to,
Co ginie jak zasięg,
To czego brak niech będzie jak sekret,
Chce czytać to z oczu Twych codziennie

Ref. Natalia:
Nie uda nam się mieć wszystkiego na raz,
Coś kończy się żeby coś mogło trwać,
Ta brakująca część ukryta tu gdzieś,
Do pełni szczęścia brak nam jej

Natalia:
Gdzieś w umysłach naszych wciąż,
Ideały śpią,
Zostaw je i dalej chodź!

Ref. Natalia:
Nie uda nam się mieć wszystkiego na raz,
Coś kończy się żeby coś mogło trwać,
Ta brakująca część ukryta tu gdzieś,
Do pełni szczęścia brak nam jej

Nie uda nam się mieć wszystkiego na raz,
Los mówi stop i wracamy na start,
Coś kończy się, zaczyna się coś,
Uczymy się rozumieć to!

Tomasz Kowalski & FBB – Sen

Wiem, czego jest mi brak,
czego szukam wciąż, nie mogę zebrać myśli.
Za każdym razem sen, powraca wciąż ten sam, wspomnienie tamtych dni ulotne, jak zaklęcie.
To tylko chwila, która sprawia, że ten świat na zawsze zmienia swoją mroczną, bezlitosną twarz.

REF:
Śnij, każdej nocy śnij, zaklinaj myśli złe,
to nie ten świat i czas, pokonaj każdy strach.
Każdej nocy śnij zakrywaj myśli złe to nie ten świat i czas, pokonaj każdy strach.

Ty jak nocy letniej sen, jak niezbadany świat, ratujesz moją duszę.
Jak płomień świecy lśnisz, by każda jedna noc była jak cudowny sen, który nigdy się nie skończy.
Za dużo słów sprawiło, że straciłem sens, na drodze życia zabłądziłem, czy jeszcze spotkam Cię?

REF:
Śnij, każdej nocy śnij, zaklinaj myśli złe,
to nie ten świat i czas pokonaj każdy strach.
Każdej nocy śnij zakrywaj myśli złe to nie ten świat i czas pokonaj każdy strach.

Spróbuj jeszcze raz zejść z drogi, którą wybrał los.
Już wiem, że nie zawiodę Cię. Spraw bym znowu czuł magię, której moc, nie zniszczy żadne zło.

REF:
Śnij, każdej nocy śnij, zakrywaj myśli złe, to nie ten świat i czas pokonaj każdy strach.
Każdej nocy śnij zakrywaj myśli złe to nie ten świat i czas.
Śnij, każdej nocy śnij, zakrywaj myśli złe, to nie ten świat i czas, pokonaj każdy strach.

Patrycja Markowska  – Dzień za dniem

Kiedy każą biec, chwilę wstrzymaj się
Kiedy wojnę chcą, śpiewaj pośród łąk
Kiedy mówią, jak śnić, lepiej wymazać sny i tak
Kiedy mówią, jak żyć, zamknij oczy i skacz

Gdy wypada lśnić, niewidzialny idź
Kiedy krzyczy świat, chcę go w szeptach brać
Kiedy proszą o ład, potargajmy nasz dom od tak
Jeśli dobrze to znasz, znasz tez i mnie

Dzień za dniem, zawracaj rzeki bieg
Dzień za dniem, znikając w cieniu drzew
Śmiej się i tańcz, niech plącze nam włosy wiatr
Jeśli dobrze to znasz, znasz też i mnie

Kiedy gubi nas natłok małych spraw
Kiedy potok snów w krople zmienia czas
Śpiewaj pod niebem gwiazd, nie oczekując braw
Jeśli dobrze to znasz, znasz też i mnie

Dzień za dniem, zawracaj rzeki bieg
Dzień za dniem, znikając w cieniu drzew
Śmiej się i tańcz, niech plącze nam włosy wiatr
Jeśli dobrze to znasz

Chciałam cofnąć czas
Cofnąć rzeki bieg
Zetrzeć każdy ślad
Zniknąć w cieniu drzew

Śmiej się i tańcz, niech plącze nam włosy wiatr
Otwórz oczy i patrz, jak dobrze to znasz

Edyta Bartosiewicz – Rozbitkowie

I znów jesteśmy ze sobą twarzą w twarz,
Rzuceni w otchłań szalejących fal.
Tak bezradni, przed sobą ukrywamy wstyd,
Bez sił i złudzeń, że nowy nas może ocalić świt.

I nikt z nas jak dotąd nie spostrzegł, że
Ta łódź od dawna już płynie do góry dnem.
Po rozległych bezdrożach wzburzonych mórz,
Nikt z nas nie spostrzegł: ta łódź od dawna tonie już.

Karnawału dawno minął czas,
Chleb codzienny zastąpił nam szampana smak.
I teraz każde słowo, które pada z naszych ust,
Coraz większy (coraz większy) miedzy nami z dnia na dzień stawia mur.

Tak więc nikt z nas jak dotąd nie spostrzegł, że
Ta łódź od dawna już płynie do góry dnem.
Po rozległych bezdrożach wzburzonych mórz,
Nikt z nas nie spostrzegł: ta łódź od dawna przecież tonie już.

Nie chcę winić nikogo z nas,
Rozpamiętywać gorzkich chwil, wiecznie rozliczać z kłamstw.
Nie chcę słuchać wyjaśnień zbędnych słów,
Jaki to ma teraz sens, gdy coś umknęło bezpowrotnie.

I nikt z nas jak dotąd nie spostrzegł, że
Ta łódź od dawna już płynie do góry dnem.
Po rozległych bezdrożach tułamy się,
Bo każdy z nas pragnął ujrzeć inny przed sobą brzeg.

I nikt z nas jak dotąd nie spostrzegł,
Ta łódź od dawna przecież tonie już.
Nikt nie spostrzegł, nikt z nas nie spostrzegł
I nikt jak dotąd nie spostrzegł, nikt z nas nie spostrzegł…

Nikt z nas nie spostrzegł: ta łódź tonie już.
Rzuceni w otchłań szalejących fal,
Bez złudzeń by nowy nas świt ocalić mógł,
Nikt z nas nie spostrzegł, nikt z nas nie spostrzegł: ta łódź tonie już…